Mag dat, in deze tijd? Terwijl de IC’s vol liggen en we zo’n beetje in een nationale angstpsychose verkeren? Mag je dan een flauwe 1 april-grap de wereld in slingeren? Van mij wel. Humor is enorm belangrijk, juist en vooral in crisistijd. Om je staande te houden, om te relativeren, om gewoon te blijven ademhalen. Binnen de Joodse cultuur is humor altijd een houvast geweest, zelfs toen we massaal de dood in gejaagd werden. Humor is van wezenlijk belang, net als zelfspot trouwens. Vind ik. Kom maar op.
Dus is 1 april de aangewezen dag voor just another rotgeintje. Beetje flauw misschien, maar oké, zolang de kinderen erin blijven trappen, is mijn dag (1 april dus) al goed.
Gisteren gebeurde er iets lenteachtig leuks. Dat was 31 maart dus hè ????.
Eén van onze kippen zat al een tijdje zwaar broeds en dus agressief op haar nest met eieren, waarvan er enkele aan de zijkant uitstaken omdat ze ze met haar lompe lijf nooit allemaal kon bedekken. Steeds kwam er namelijk weer een ei bij, ook van de andere kippen, die ze dan heel behoedzaam erbij rolde. Alsof ze met z’n allen een dealtje hadden gesloten: ‘jij broedt ook onze kiddies uit’. Af en toe zat er ineens voor een uurtje een andere kip op het nest (‘kom me ff aflossen zodat ik m’n poten kan strekken’).
Dit tafereel was al zo’n drie weken gaande, dus áls er iets uit zou komen, dan moest het onderhand wel gaan gebeuren, wisten we. En ja hoor, ineens luid gepiep gisteren. Met z’n allen keken we zwaar vertederd naar het voortstrompelende pluizenbolletje, dat na korte tijd gelukkig weer onder mama’s zwarte veren dook. Helemaal verrukt fantaseerden we over de andere eieren, waarvan een aantal toch ook al behoorlijk ‘rijp’ moesten zijn.
Dat was dus een inkoppertje vanmorgen. Want probeer pubers maar eens op een andere manier op tijd uit bed te krijgen, in deze tijd… “Meiden, het zijn er zeven!” En ja hoor, binnen een halve minuut stonden ze buiten. Tja, en toen was het dus ineens 1 april. En realiseer je je ook meteen dat ze zo’n geintje vroeger misschien wel konden waarderen… maar nu écht niet meer. Au.
