Heftig allemaal, maar ik wil het liever niet over dat virus hebben. Het komt me onderhand m’n strot uit. Nieuws gaat alleen nog maar daarover. Als je al overwoog om ‘ns een gratis proefabonnement op je regionale krant aan te schaffen, #doemaarniet. Of beter: #doenumaarffniet. Het gaat alleen nog maar over één ding. Begrijpelijk, maar toch.
Liever heb ik het over de gevolgen van die gekokerde aandacht. Of beter gezegd: één van de grootste gevolgen. Namelijk angst. Angst is een hele logische reactie op gevaar. Maar wat als je langdurig staat blootgesteld aan angst?
Angst leidt direct tot stress. En langdurige stress – en daarmee een aanhoudend hoog niveau van het stresshormoon cortisol – leidt tot een hoop narigheid. Zowel fysiek als mentaal. En mentaal bén je al niet zo sterk, juist door die stress. Je put jezelf dus behoorlijk uit. En daar heb meestal geeneens erg in. Angst vreet aan je, letterlijk en figuurlijk.
Lekker dan! Zitten we met z’n allen in hetzelfde angstschuitje. Beetje fout verwoord, met die corona-cruiseschepen in ons achterhoofd, maar toch. Of je nou arm bent of rijk, dit virus maakt geen onderscheid. Het treft ons allemaal. En de media doen hun werk, maar versterken daarmee onze angstgevoelens des te meer. Wat nu?
